Via negativa: de weg van weglaten
Vandaag zat ik in een meeting. U kent het wel, veel praten in een poging elkaar te verstaan en tot actie te komen. Soms lukt dat, andere keren al iets minder. Meestal wordt er in zulke meetings veel gesproken over nieuwe dingen die gedaan zouden moeten worden, en vaak zijn dit toevoegingen. Dat wij als mensen snel vergeten dat we met dingen weglaten soms meer bereiken, breng ik hier graag onder de aandacht.
Ik ben niet materialistisch!
In het kapitalistische Westen zijn we allemaal geprogrammeerd om materialisme waarde toe te kennen. Uit onderzoek blijkt dat we hierdoor minder goed in staat zijn om flow te bereiken, het gevoel te hebben dat we ‘genoeg’ hebben, en het heeft een negatieve invloed op de staat van duurzaam welzijn (Isham et.al., 2022). Enerzijds kunnen we hieruit opmaken dat de waarde die we toekennen aan materialistische zaken groter hebben gemaakt dan ze zou moeten zijn, en anderzijds zijn we gewend geraakt aan ‘meer’ in plaats van ‘minder’. Iets weglaten, opgeven, niet meer doen lijkt dan ook samen te hangen met een negatieve beleving.
Via negativa
We kunnen echter heel veel bereiken door dingen weg te laten of niet meer te doen, en dit wordt systematisch genegeerd (Adams et.al., 2021). In het boek ‘Zuurstof voor het leven’ haalt Filip al aan dat het opmaken van een ‘not-to-do-list’ een handig hulpmiddel is om op korte termijn veel winst te behalen. Immers, als je stopt met een bepaald (consumeer)gedrag, dan bespaar je en kun je het geld in iets investeren dat ofwel meer opbrengt in waarde, ofwel bijdraagt aan je fysieke en mentale welzijn. Hoe dan ook is iets weglaten het gemakkelijkste wat we kunnen doen, en toch valt dit voor de meesten onder ons het zwaarst.
In de meeting
Als u tijdens de volgende meeting waar u in zit, opmerkt dat u nieuwe dingen aan het verzinnen bent om een bepaald probleem op te lossen, dan daag ik u bij deze uit om eerst eens te bedenken of er op dit moment zaken gebeuren die beter zouden stoppen. Dingen weglaten, loslaten, wegdoen of opruimen geeft helderheid en zet de deuren open naar de kern van het probleem.
Een voorbeeld: U maakt tijdens een meeting notities op papier en raakt deze vervolgens kwijt. De aantekeningen zouden namelijk in een verslag met actiepunten worden genoteerd, die vervolgens bij de verantwoordelijke personen terecht moeten komen. U wilt het probleem van de kwijtgeraakte notities oplossen door ze te bundelen in een kaft en door te geven aan een administratief medewerker die er nadien een verslag van moet typen, en dit doorstuurt naar alle betrokkenen uit de meeting. De actiepunten moeten door de individuen zelf worden opgevolgd en komen bij de volgende vergadering op de lijst met vergaderpunten.
Door de stap van de papieren notities over te slaan, en uw actiepunten direct in een taakbeheersysteem te noteren, bereikt u uw doel veel sneller dan door extra stappen aan het proces toe te voegen.
Bewuste aandacht
Het vergt wat aanpassing en bewuste aandacht in het begin van het veranderingsproces, toch zal u opmerken dat het bedenken van wat er kan worden weggelaten u veel zal opleveren. Als u bezorgt bent over het feit dat anderen niet zo snel op deze trein zullen mee springen, toon hen dan aan dat de kortere weg veel efficiënter en gemakkelijker is. Dit proces wordt ook wel ‘nudging’ van het brein genoemd. Gooi wat visjes, laat hen zelf eens experimenteren en de kracht van het vereenvoudigen ervaren.
Complex denken = chaos creëren. Houd het eenvoudig en schrap één voor één die zaken die uw bedrijfsprocessen nodeloos ingewikkeld maken.
Ik wens u veel succes!
Daphne Surink, Business Consultant en Bezield Wetenschapper
Bronnen:
Adams, G.S., Converse, B.A., Hales, A.H., & Klotz, L. (2021) People Systematically overlook subtractive changes. Nature, 592(7853), 258-261. https://doi.org/10.1038/s41586-021-03380-y
Isham, A., Verfuerth, C., Armstrong, A., Elf, P., Gatersleben, B., & Jackson T. (2022) The problematic role of materialistic values in the pursuit of sustainable well-being. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(6) : 3673. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8951562/
